Beş Kitap Beş Yazar-2 : Hatice Nisan

  Hatice Nisan’a tekrar tekrar okumak istediği beş kitabı ve beş yazarı sordum. Hatice Nisan'ın Çünkü'leri aşağıda..             

* Paylaşım Cihan Ülsen'in bloğundan alınmıştır : https://cihanulsen.blogspot.com/            

                                                 BEŞ KİTAP

1. Ritimanaliz, çünkü

evrene kulak kesilmek için müthiş bir dinleme hâlleri kılavuzu.

2. Kale, çünkü

 “ Yaşama iççağrısı tüm iççağrıların üstündedir. Yaşamın bugününe paha biçilmez, onun bendeki ışığını kurtarmam gerekir.” Ama sen insansın, dediği için bu kitap ve Exupery.  

 

3. Mekânın Poetikası, çünkü

mekân bir manzaradan çok bir ruh halidir Bachelard’a göre. Bu bilgiyle etrafıma baktığımda tüm gördüklerim yeniden yorumlanıyor.

 

4. Rus Tazısı, çünkü

    içinde Soru İşareti Hanı var. Orada oturup her öyküde göğsüme başka bir rüzgâr doldurabiliyorum.

 

5. Hiç Uğruna Bir Nefes, çünkü

        bu kadar kapsamlı Rilke okumak ve daha önce hiç Türkçeye çevrilmemiş şiirlerini okumak,  zamanda bir şiir yolculuğuna çıkmaktan farksız.

 

 

                                              BEŞ YAZAR

 

1. Dino Buzzati, çünkü

 hem gerçeğe hem düşe bakışımı aynı anda büyülüyor. Mizah, eleştiri ve hüzünden ürettiği fantastik dünya şiiri de ihmal etmiyor. Zamanın küresini hem kendine özgü bir tarzda çizen hem de silkeleyen bir ressam. Daha ne olsun, diyorum her seferinde.

2. Milorad Paviç, çünkü

 

 cümlelerinde kütüphanelerin uyuduğu bir düş avcısı. Sözü doğa olayları gibi kullanan bir yazar. Çocukken korktuğu karanlık ev yüzünden kitaplardan çok kapılı, sıra dışı evler inşa eden zevkli bir mimar. Sayısız başlangıçların ve sonların destekçisi.

3. Robert Walser, çünkü

güvercinlerle birlikte izlenimleri yağmalayan, tanıdığım haydutların en sevimlisi, en kimsesizi. Benjamente Enstitüsü’nün bekleme salonunda karşılaştık onunla. Onun cümleleriyle söylersem “ onunla tanışmalısın! “ diye gürleyerek karşılık verdi dünyanın ruhu.

4. John Berger, çünkü

neyi anlatırsa anlatsın okurken dinleniyorum, güven ve sıcaklık hissediyorum. Gezintilere benimle gelir,  yürüdüğüm yolları bir sanat galerisinin koridoruna açar.

5. Eugenio Borgna, çünkü

 insanın ve yaşamın kırılgan tarafındaki gücü ve derinliği tanıyor. İnsan olma hâlinin tarifindeki zarif boşluğu tamamlıyor.